Γεώργιος Σκαλίδης: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα
1903-1906. Από το Έλος Κισσάμου Χανίων. Έπεσε ηρωικώς μαχόμενος στις 20-3-1906
στο Ίβεν Μακεδονίας (χωριό δυτικά του Μοναστηρίου στην καμπή του Εριγώνα
ποταμού) μαζί με τους 16 συντρόφους του, επέζησε ένας....
O Σκαλίδης υπήρξε εξαιρετικά γενναίος, παράτολμος, φιλότιμος αλλά και
απείθαρχος, με αποτέλεσμα το Κέντρο Μοναστηρίου που ήταν υπεύθυνο για
την περιοχή, να τον αποκηρύξει, μαζί με τον επίσης Κρητικό οπλαρχηγό
Νικολούδη. Τότε ο Σκαλίδης έστειλε την παρακάτω επιστολή :
« Προς το Εθνικό Κέντρο Μοναστηρίου.
Κύριε Καλαμαρά, γαλονά, κολοκύθα, που μας δίνεις διαταγές από το γραφείο σου και το κρεβάτι σου και μας διώχνεις από του μπαμπά σου το τσιφλίκι το Μορίχοβο και μας αποκηρύπεις και επικηρύττεις. Έλαβα το έγγραφό σου. Θα λάβεις την απάντησή μου.
....
« Προς το Εθνικό Κέντρο Μοναστηρίου.
Κύριε Καλαμαρά, γαλονά, κολοκύθα, που μας δίνεις διαταγές από το γραφείο σου και το κρεβάτι σου και μας διώχνεις από του μπαμπά σου το τσιφλίκι το Μορίχοβο και μας αποκηρύπεις και επικηρύττεις. Έλαβα το έγγραφό σου. Θα λάβεις την απάντησή μου.
....
O στασιαστής Γ Σκαλίδης, οπλαρχηγός»
Να ποια ήταν η απάντηση του Σκαλίδη όπως την καταγράφει στα απομνημονεύματά του ο Ιωάννης Καραβίτης : «Κατέβηκε με το σώμα του στον κάμπο του Μοναστηρίου, που δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του αντάρτης και σαν να πηγαίνανε σε γάμο με τη γκάιντα και χορεύοντας, πήραν σβάρνα τα χωριά ζητώντας από τους κομιτατζήδες να βγούνε να πολεμήσουνε. Τα πατριαρχικά χωριά αναθαρρήσανε και πήγαιναν στη Μητρόπολη και ζητούσαν να επιστρέφουν και πάλι στο Πατριαρχείο. Οι εξαρχικοί πάλι ζητούσαν από τους Τούρκους προστασία. Όταν το προξενείο είδε την απήχηση που είχε η δράση του σώματος, έστειλε επιστολή και ανακαλούσε την αποκήρυξη και έλεγε στον Σκαλίδη να τραβηχτεί στα βουνά του Μοριχόβου, γιατί οι Τούρκοι εξαγριώθηκαν με το τόλμημά του και ετοίμαζαν μεγάλη επιχείρηση εναντίον του. O Νικολούδης θεώρησε την αλλαγή στάσης του κέντρου επαρκή και συμμορφώθηκε, αλλά ο Σκαλίδης δεν ήθελε να ακούσει πλέον τίποτα και επέμενε να στείλει στο κέντρο την απάντηση που υποσχέθηκε. Ζήτησε από τους άντρες του να φύγουν όσοι θέλουν με τον Νικολούδη στα βουνά αλλά κανείς δεν δέχθηκε να φύγει.»
Στις 23 Μαρτίου του 1906, το σώμα συγκρούσθηκε με δύναμη 250 Τούρκων και πολέμησαν μέχρις εσχάτων στην τοποθεσία Κράπα του χωριού 'Ιβενι (17 χιλιόμετρα βόρεια του χωριού Σκοπός) και έπεσαν για τη Μακεδονία μας, ο Γεώργιος Σκαλίδης και οι 15 από τους 16 άνδρες του, ενώ ένας τραυματισμένος πιάστηκε ζωντανός από τους Τούρκους.....
Πηγή.http://www.stoxos.gr/2012/03/blog-post_5745.htmlΝα ποια ήταν η απάντηση του Σκαλίδη όπως την καταγράφει στα απομνημονεύματά του ο Ιωάννης Καραβίτης : «Κατέβηκε με το σώμα του στον κάμπο του Μοναστηρίου, που δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του αντάρτης και σαν να πηγαίνανε σε γάμο με τη γκάιντα και χορεύοντας, πήραν σβάρνα τα χωριά ζητώντας από τους κομιτατζήδες να βγούνε να πολεμήσουνε. Τα πατριαρχικά χωριά αναθαρρήσανε και πήγαιναν στη Μητρόπολη και ζητούσαν να επιστρέφουν και πάλι στο Πατριαρχείο. Οι εξαρχικοί πάλι ζητούσαν από τους Τούρκους προστασία. Όταν το προξενείο είδε την απήχηση που είχε η δράση του σώματος, έστειλε επιστολή και ανακαλούσε την αποκήρυξη και έλεγε στον Σκαλίδη να τραβηχτεί στα βουνά του Μοριχόβου, γιατί οι Τούρκοι εξαγριώθηκαν με το τόλμημά του και ετοίμαζαν μεγάλη επιχείρηση εναντίον του. O Νικολούδης θεώρησε την αλλαγή στάσης του κέντρου επαρκή και συμμορφώθηκε, αλλά ο Σκαλίδης δεν ήθελε να ακούσει πλέον τίποτα και επέμενε να στείλει στο κέντρο την απάντηση που υποσχέθηκε. Ζήτησε από τους άντρες του να φύγουν όσοι θέλουν με τον Νικολούδη στα βουνά αλλά κανείς δεν δέχθηκε να φύγει.»
Στις 23 Μαρτίου του 1906, το σώμα συγκρούσθηκε με δύναμη 250 Τούρκων και πολέμησαν μέχρις εσχάτων στην τοποθεσία Κράπα του χωριού 'Ιβενι (17 χιλιόμετρα βόρεια του χωριού Σκοπός) και έπεσαν για τη Μακεδονία μας, ο Γεώργιος Σκαλίδης και οι 15 από τους 16 άνδρες του, ενώ ένας τραυματισμένος πιάστηκε ζωντανός από τους Τούρκους.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου