Ο Γεώργιος Νικολάου Χατζιδάκις, (1848 Μύρθιο Αγ.
Βασιλείου, Κρήτη -1941
Αθήνα) υπήρξε ένας από πρωτεργάτες της θεμελίωσης της επιστήμης
της γλωσσολογίας στην Ελλάδα και πρώτος καθηγητής της
Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.. Ήταν ο άνθρωπος που προώθησε την ιδέα
της δημιουργίας του Κέντρου Συντάξεως του Ιστορικού Λεξικού της Νέας
Ελληνικής Γλώσσης, το οποίο στην πορεία του χρόνου διαμορφώθηκε ως Κέντρον
Ερεύνης των Νεοελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων- Ι.Λ.Ν.Ε.
Πολέμησε δύο φορές στις κρητικές εξεγέρσεις, τη μία σε νεαρή ηλικία το 1866 και
την άλλη το 1897, ήδη καθηγητής της έδρας της Γλωσσολογίας και της Ινδικής
Φιλολογίας.. Ο Γ. Χατζιδάκις διαμόρφωσε την άποψη ότι η νέα ελληνική γλώσσα εξελίχθηκε με φυσικό τρόπο
από την αρχαίο αττική διάλεκτο, τη συνέχειά της την αλεξανδρινή κοινή και τη μεσαιωνική
ελληνική των βυζαντινών χρόνων.
Ουσιαστικά πίστευε στη διατήρηση και τον κατά δύναμιν εξωραϊσμό της
καθαρεύουσας εν αναµονή της εξέλιξης της οµιλούµενης
και ως προς το γλωσσικό ζήτημα ακολούθησε τη μέση οδό, εκείνη του Κοραή αντιτιθέμενος εξίσου στους αρχαϊστές και
τους άκρατους δημοτικιστές..
ΠΗΓΉ. http://el.wikipedia.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου